Bankers of God: The Calvi Affair (2002)

Reacties

Regisseur Giuseppe Ferrara begon reeds in 1986, vier jaar na de val van de Banco Ambrosiano en de dood van directeur Roberto Calvi, aan deze film. Producenten Silvio Berlusconi en Vittorio Cecchi Gori keurden het project echter in 1991 af. Niet verrassend, want beide zakenmannen annex politici annex voetbalclubeigenaren kwamen de laatste jaren veelvuldig in het nieuws wegens malafide praktijken. Uiteindelijk is de film in 2002 dan toch gemaakt, met Omero Antonutti als Roberto Calvi, directeur van Banco Ambrosiano, Giancarlo Giannini en Alessandro Gassman als de frauduleuze zakenmannen Flavio Carboni en Francesco Pazienza, en Rutger Hauer als de Amerikaanse aartsbisschop Paul Marcinkus, de baas van IOR (de bank van het Vaticaan) en directeur van Ambrosiano Overseas in Nassau op de Bahama's.

Of de film het ware verhaal achter de bank en haar praktijken vertelt zal wel nooit helemaal duidelijk worden vanwege de links naar onder andere de aanslag op paus Johannes Paulus II in 1981, de Falklandoorlog in 1982, het Vaticaan en de Italiaanse, Britse en Amerikaanse geheime diensten. De bank zou Amerikaans geld hebben doorgesluisd naar de Contra's in Nicaragua en de Poolse vakbeweging Solidariteit. Daarnaast zijn er verbindingen met de Maffia, de Camorra, het Italiaanse leger, IOR, de Nationale Bank van Peru, de Argentijnse Junta, de Italiaanse media en de vrijmetselaars. Bij het faillissement bleek er een tekort van een biljoen lire (meer dan een miljard dollar) te zijn.

De film bevat heel veel gepraat over de diverse financiële verwikkelingen en concentreert zich op Calvi's onderzoek naar de gang van zaken. De aanslag op Roberto Rosone, de vice-president van de bank, is pas het eerste actie-moment, en dan zijn we al meer dan halverwege de film.

Grappig: als de paus in beeld is zie je ook telkens een non thee inschenken en als Marcinkus in de Sint-Pieter met hem praat zit de paus op een hometrainer te fietsen.