Schakels (1920)
Regie: Maurits BingerHerkomst: Nederland
Genre Drama
Speelduur: 50 minuten
Met: Annie Bos, Adelqui Migliar, Jan van Dommelen
Men krijgt in het voorspel eerst Pancras' vroeger, harde leven te zien. Zijn leven vol zorgen met een sukkelende vrouw en kleine kinderen.
Hij werkend in zijn kleine smidse, zij tobbend in de huiskamer. Kwitantielopers maken de noeste
werker het leven haast ondragelijk en met ziet hem zijn gereedschap verkopen. In die tijd speelt zich ook het ongeluk af bij de stationsbekapping,
waarbij Pancras ternauwernood aan de dood ontsnapt. Vierentwintig jaar later:
Pancras Duif heeft zich opgewerkt en
aan het hoofd van de fabriek 'De Schakel' staat thans zijn zoon Henk, terwijl hij president-commissaris is. Hij voelt zich eenzaam nu zijn kinderen niet meer om hem zijn en besluit een
huishoudster te nemen. Marianne komt zijn leeg bestaan opvullen. Hij past niet in het door zijn zoon gemoderniseerde bedrijf. Pancras wordt ziek, maar door Marianne's zorgen komt hij er geheel
boven op. Het gevolg is meerdere
toenadering van Pancras tot Marianne.
En terwijl zo Pancras weer levensvreugde krijgt, verknoeit zijn zoon Toon zijn gezondheid en de duiten van papa in plaats van te studeren.
Berooid komt hij thuis en verneemt daar de plannen van zijn vader om met Marianne te trouwen. Als Toontje dan later op een strooptocht naar sigaren gaat, vindt hij de papieren van
Marianne. De papieren die zij Pancras gaf na haar bekentenis dat zij met een vals getuigschrift bij hem kwam. Na haar verhaal van haar droef bestaan,
van haar zoontje dat ze nu ergens in de kost deed. Doch dit alles heeft Pancras' liefde slechts groter doen worden. Bij de kinderen van Duif vallen deze plannen in slechte aarde. Een
zenuwarts wordt in de arm genomen en deze schijnt heel goed te begrijpen waarvoor men zijn diensten wil gebruiken en hij leent zich daarvoor.
Maar Pancras' wil is onverzettelijk. Marianne's zoontje zal bij hen in huis komen. De kinderen van Duif laten vader noch Marianne met rust. Heftige tonelen zijn het gevolg. Zover komt het
dat Marianne Pancras wil verlaten, maar de kleine Frans, het kind dat eerst zoveel ongeluk veroorzaakte, brengt de twee weer bij elkaar om zich niet te laten scheiden, noch door Duif's
kinderen, noch door de gewaardeerde adviezen van de zenuwarts.
Het toneelstuk van Herman Heijermans werd als motief voor een nieuw scenario genomen. Met name het einde van de film wijkt af en om niet te veel figuren te hoeven uitdiepen is de rol van Hein
Duif met vrouw en kind uitgevallen.
Voor Heijermans waren kinderen de schakels tussen heden en verleden, tussen het aardse en de eeuwigheid.
Door hun bloed worden de generaties
aaneengeketend. Het conflict tussen de
vader en zijn kinderen dreigt die band
te verbreken.
Korte film naar het gelijknamige boek (1903) van Heijermans.
Hij werkend in zijn kleine smidse, zij tobbend in de huiskamer. Kwitantielopers maken de noeste
werker het leven haast ondragelijk en met ziet hem zijn gereedschap verkopen. In die tijd speelt zich ook het ongeluk af bij de stationsbekapping,
waarbij Pancras ternauwernood aan de dood ontsnapt. Vierentwintig jaar later:
Pancras Duif heeft zich opgewerkt en
aan het hoofd van de fabriek 'De Schakel' staat thans zijn zoon Henk, terwijl hij president-commissaris is. Hij voelt zich eenzaam nu zijn kinderen niet meer om hem zijn en besluit een
huishoudster te nemen. Marianne komt zijn leeg bestaan opvullen. Hij past niet in het door zijn zoon gemoderniseerde bedrijf. Pancras wordt ziek, maar door Marianne's zorgen komt hij er geheel
boven op. Het gevolg is meerdere
toenadering van Pancras tot Marianne.
En terwijl zo Pancras weer levensvreugde krijgt, verknoeit zijn zoon Toon zijn gezondheid en de duiten van papa in plaats van te studeren.
Berooid komt hij thuis en verneemt daar de plannen van zijn vader om met Marianne te trouwen. Als Toontje dan later op een strooptocht naar sigaren gaat, vindt hij de papieren van
Marianne. De papieren die zij Pancras gaf na haar bekentenis dat zij met een vals getuigschrift bij hem kwam. Na haar verhaal van haar droef bestaan,
van haar zoontje dat ze nu ergens in de kost deed. Doch dit alles heeft Pancras' liefde slechts groter doen worden. Bij de kinderen van Duif vallen deze plannen in slechte aarde. Een
zenuwarts wordt in de arm genomen en deze schijnt heel goed te begrijpen waarvoor men zijn diensten wil gebruiken en hij leent zich daarvoor.
Maar Pancras' wil is onverzettelijk. Marianne's zoontje zal bij hen in huis komen. De kinderen van Duif laten vader noch Marianne met rust. Heftige tonelen zijn het gevolg. Zover komt het
dat Marianne Pancras wil verlaten, maar de kleine Frans, het kind dat eerst zoveel ongeluk veroorzaakte, brengt de twee weer bij elkaar om zich niet te laten scheiden, noch door Duif's
kinderen, noch door de gewaardeerde adviezen van de zenuwarts.
Het toneelstuk van Herman Heijermans werd als motief voor een nieuw scenario genomen. Met name het einde van de film wijkt af en om niet te veel figuren te hoeven uitdiepen is de rol van Hein
Duif met vrouw en kind uitgevallen.
Voor Heijermans waren kinderen de schakels tussen heden en verleden, tussen het aardse en de eeuwigheid.
Door hun bloed worden de generaties
aaneengeketend. Het conflict tussen de
vader en zijn kinderen dreigt die band
te verbreken.
Korte film naar het gelijknamige boek (1903) van Heijermans.